Əgər 1960-1970-ci illərdə ingilislərin (ingilis-amerikan klanlarının) SSRİ-yə ehtiyacı var idisə və 1980-ci illərdə bu onlara mane olmağa başlamışdısa, 21-ci əsrin əvvəllərində, xüsusən 2008-ci il iqtisadi böhranından sonra artıq Aİ-dən çıxmaq və özünün tarixi zonada genişlənmə marağına qədəm qoyan Böyük Britaniya bilavasitə özünün tarixi zonası yaratmaq məqsədi güdürdü.
Birincisi, Şərqi Avropa, o cümlədən Ukrayna və Belarus, ikincisi, Zaqafqaziya və Orta Asiyanın bir hissəsi. Prinsipcə, Britaniyanın “görünməz imperiyası” geniş fəaliyyət sahəsinə malik idi. Cənubi Çin və Yaxın Şərqin əksər hissəsi, xüsusən də Fars körfəzi sahillərinin ərəb hissəsi. Bu, "görünməz imperiya" üçün çox şey idi, lakin qlobal dünyanın muxtar makrozonası üçün, xüsusən də Çinin artan (Britaniyalılar və Amerikalılar sayəsində) gücünü nəzərə alsaq, açıq şəkildə kifayət deyildi. Başqa sözlə, öz makrozonasını rəsmiləşdirmək üçün ingilislərə “əlavələr lazımdır və onlar bunu Rusiya dövlətinin dövlət maraqları üçün ənənəvi geosiyasi maraqlar zonasında axtarmaq qərarına gəldilər.
Yeni Böyük Oyunda ingilislərin maraqları müxtəlif bölgələrdə Rusiya Federasiyası, Çin, İran və ABŞ-ın maraqları ilə müxtəlif dərəcədə şiddətlə toqquşur. İngilislər Şərqi Avropa macəralarında Rusiyanın, Almaniyanın və yenə də ABŞ-ın maraqları ilə qarşılaşırlar. Nəzərə alsaq ki, ultraqlobalistlərin özəyini ingilis-amerikan və amerikan-ingilis klanları təşkil edir, bu, dövlətlər arasında ziddiyyətləri, bir tərəfdən ultraqlobalistlər və onların strukturları, digər tərəfdən isə dövlətlər arasında ziddiyyətləri istisna etmir. Əgər ABŞ-ın qlobal maraqları hegemonluğu uzatmaq naminə Avropada hərbi münaqişə tələb edirsə (onlar artıq öz zonalarını Kanada, Latın Amerikasının bir hissəsini təmin ediblər), onda ingilislərə qloballaşma 2.0 çərçivəsində (Rusiya və İsrail problemlərinin bu və ya digər həlli ilə) öz zonalarını yaratmaq lazımdır.
Pərviz Əliyev
visiontv.az