Ermənistan Cənubi Qafqaz regionunda ABŞ və Rusiya arasında maraqlarının toqquşduğu bir pladsarm rolundadı. Qərbi təmsil edən N.Pasinyanla Rusiyanı təmsil edən müxalifət və Baş Qərargah arasında davam edən siyasi qarşıdurmanın həlledici məqamı dünən başa çatdı. Məhz Baş nazir Nikol Paşinyan Yerevanda çoxminli mitinq keçirməklə revanşist müxalifəti fiaskoya uğratdı.

Prezident İlham Əliyevin Ermənistanı onun müttəfiqləri yenidən silahlandırılmasını qeyd etməsi və sərt şəkildə tənqid etməsi regionda məhz sülhə təhlükəsizliyə təhdid olan Rusiyanı nəzərdə tutur.

Azərbaycanın Qarabağ bölgəsində Rusiyanın sülhməramli qüvvələrinin məsuliyyət zonasında ermeni silhahlı birləşmələri ilə bağlı ciddi fikir ayrılıqları var.

Azərbaycanla Rusiya arasında hərbi-texniki əməkdaşlıq və yeni silahların alınması barədə növbəti müqaviləyə ehtiyac yoxdur. İkinci Qarabağ müharibəsində Rusiya istehsalı silahların effektiv olmadığını və əsas döyüşdə üstünlük məhz İsrail və Türkiyə istehsalllı silahların nəticəsində əldə edildi.

Azərbaycan Türkiyə arasında siyasi əlaqələr hər keçən gün daha da sıxlaşır və rəsmi Bakı bu əlaqələrin inkişafında daha da maraqlı görünür. İkinci Qarabağ müharibəsindən bir neçə ay əvvəl bu kimi qarşılıqlı səfərlər intensivləşmişdi. Bu səfərlər qarşılıqlı etimada və Ankaranın siyasi dəstəyi ilə Qarabağda uğurlu hərbi əməliyyatların qalibiyyəti ilə yadda qaldı. Məhz Türkiyə faktoruna görə Azərbaycana təzyiqlər maksimum müsbət nəticə vermədi.

Türkiyənin PKK terror təşkilatına qarşı Şimali İraqda keçirdiyi "Pəncə-2" anti-terror əməliyyatı bütövlükdə bu təşkilata ciddi zərbə vurub. Demək olar ki, Türkiyənin Cənub-Şərqində Diyarbəkir, Mardin, Hakkaridə PKK-nın fəaliyyətinə son verilib. PKK terror təşkilatı 13 Türkiyə vətəndaşını qətlə yetirməsi göstərir ki, bu təşkilat artıq İŞİD ssenarisinə əl atır. PKK-nın mülki insanları hədəfə alması, artıq kürd vətəndaşlarında bu terror təşkilatı ilə əlaqələrin kəsməsinə gətirib çıxaraq.

Azərbaycanın qələbəsi və Ermənistanın məğlubiyyətini rəsmiləşdirən 10 noyabr Bəyannaməsinə əsasən Dağlıq Qarabağ yeridilən Rusiyanın sülhməramlı qüvvələri üç ay ərzində öz mandatından kənar fəaliyyətlə məşğuldur. Bəli, mandatından kənar dedikdə, sülhməramlı qüvvələrin beynəlxalaq mandatı yoxdur, bu gün sülhmərmalı kimi deyil, real Rusiyanın peşəkar döyüşüçülərindən ibarət bir hərbi birləşməsi kimi fəaliyyət göstərirlər. Çünki, onların üç ay ərzində fəaliyyətləri yalnız sülhün və təhlükəsilziyin deyil, separatizmi müdafiə edərək, 10 gündən bir hərbi təlimlər keçirir. Əgər, bunlar sülhməramlı qüvvələrdirsə, atıcı silahlara malikdirsə, geniş poliqonda onların hərbi təlimləri kimə və nəyə hesablanıb?! Demək, missiya başqadır və onlar bundan sonra geniş çaplı proqrama malikdir.

Azərbaycan rəsmilərinin Dağlıq Qarabağda Rusiya sülhməramlı qüvvələrinin rəhbərli Rustəm Muradovun iştirakı ilə  separatçı rejimin rəhbəri Arayik Arutunyanla əsir və itginlərlə bağlı görüşməsi qeyd edilir. Ermənistanın iştirakı olamdan belə bir görüşün keçirilməsi Azərbaycanın birbaşa Xankəndində ermənilərlərlə  təması mümkündür. Müharibdən sonra Ermənistan məğlub olub və tərəf deyil. Və buradakı ermənilər Azərbayacan ərazisində yaşayırlar. 

10 noyabr atəşkəs Bəyannaməsindən sonra Ermənistanın buna gedəcəyi müharibə vəziyyəti yarada bilərdi və birbaşa burada əsas məsuliyyət Rusiya sülhmərmalı qüvvələrinin üzərinə düşəcəkdi.

Hazırda Azərbaycan, Rusiya və Ermənistan birgə üç tərəfli komissiyası çalışır. Bu komissiyasnın işi sərhədlərin müəyyənləşməsi və nəqliyyat-kommunikasiyaların açılmasına hesablanıb.

Xarici İşlər Nazirliyində geniş tərkibdə iclas keçirilib və kadr islhalatları aparılacağı və xaricdə işi yeni siyasi çağırışlara uyğun olaraq qurulacağı qeyd edilib. Bu illər ərzində XİN fəaliyyəti qənaətbəxş olmayıb, Elmar Məmmədyarov nazirliyi demək olar ki, korrupsiya mənbəyinə və xarici ölkələrdə bir çox səfirliklər və konsullluqları biznes mərkəzinə çevirmişdi. XİN -də yoxlamlar, həbslər bunu göstərdi.