Bizim başımız burda Ağadadaşın baltalı macərasının müzakirəsinə qarışdığı bir vaxtda, ermənilər isə qlobal miqyaslı fəaliyyətlərini davam etdirməyə, dünya liderləri ilə ilişgilərini dərinləşdirməyə davam edirlər...

“Reuters” kimi nüfuzlu agentlik yaxın günlərdə Parisdə başlanacaq Yay Olimpiya Oyunları ilə bağlı məqalə dərc edib və necə deyərlər, Makronu rüsvay edib.

Maraqlıdır, görəsən, bu dəfə Londonda aranı qarışdıran kim oldu? İlham Əliyevlə Nikol Paşinyanın görüşünə kim mane oldu?

Avropa Siyasi Birliyinin 4-cü Zirvə toplantısında iştirak edən Ukrayna Prezidenti Vladimir Zelenski həddindən artıq fikirli və yorğun görünür.

Azərbaycan və Pakistan liderlərinin imzaladığı sənədə əsasən iki ölkənin paytaxtları - Bakı və İslamabad qardaşlaşmış şəhərlərə çevrildi. Bu, son günlərin ən xoş hadisələrindən biridir.

Bütün türklər üçün dəyərli olan “Bozqurd” işarəsinin yaranma və yayılma tarixçəsinin Milliyyətçi Hərəkat Partiyasının (MHP) mərhum lideri Alparslan Türkeşlə bağlı hissəsinə mən də bir qədər aydınlıq gətirmək istəyirəm.

Hər nə qədər təəccüblü görünsə də, tənhalığın bir növü də məhz geosiyasi yalqızlaşmadır və bu gün dünyada çoxlu sayda tənha insanlar olduğu kimi tənhalaşmış xalqlar, istifadə edilib atılmış ölkələr də var. Ermənilər və Ermənistan da bu kateqoriyaya daxildir.

Məhləmizdə hər gün futbol oynayan 10-12 yaşlı uşaqlar futbolun sadəcə və sadəcə futbol olduğunu bilirlər. Onların heç ağıllarının ucundan belə keçmir ki, əslində futbol həddindən artıq siyasiləş(diril)miş idman növüdür.

Emmanuel Makron yəqin ki, indi kilsəyə gedib Tanrıya şükranlıq duası edir, iyulun 7-də keçirilən parlament seçkilərinin 2-ci turunda əsas rəqibi olan ultramillətçi Marin Le Pen və Jordan Bardellanın rəhbərlik etdiyi “Milli Birlik” Partiyasının həlledici qələbə qazana bilməməsinə ürəkdən sevinir.

Və Ərdoğanı ciddi şəkildə düşündürməli olan məsələ...

Qlobal siyasi ittifaqlar, hərbi bloklar, iqtisadi alyanslar ilk növbədə məhz balaca dövlətlərin “ovlanma”sına, “əridilmə”sinə xidmət edir. Bu ittifaqları, blokları, alyansları yaradan iri dövlətlər kiçik dövlətləri qısnama, zor, təzyiq, şantaj və ya ən yaxşı halda şirnikləndirmə yoluyla öz tərəflərinə çəkir, onlara təntənəli surətdə üzvlük statusu verir və beləliklə, onların hesabına öz siyasi, iqtisadi və hərbi güclərini, qüdrətlərini artırırlar.