O gün xüsusi hörmət bəslədiyim AXCP funksionerlərindən biri Co Baydenin prezident seçkisində geri çəkilməsini demokratiyanın təntənəsi kimi qələmə vermişdi. Bəzi mətləbləri xatırlatdım. Əslində bu, fundamental bir məsələdir. Azərbaycana qarşı bu qədər yaramazlıq etmiş bir siyasətçini AXCP niyə müdafiə etsin ki? Belə çıxır ki, AXCP-nin maraqları ilə Azərbaycan dövlət maraqları tərs mütənasibdir.

"Azərbaycan İranın şimal-qərbi ilə həmsərhəddir və XIX əsrin əvvəllərinə qədər Fars (persiya) İmperiyasının tərkibində olub. İranda İslam Respublikasının ən böyük azlıq qrupunu təmsil edən 12 milyondan çox etnik azəri var".

Avropa İttifaqına bağlı “commonspace.eu” saytında erməni yazar Benyamin Poqosyanın “President Aliyev does not intend to sign a peace agreement with Armenia” (Prezident Əliyev Ermənistanla sülh sazişi imzalamaq fikrində deyil) adlı məqalə ilə çıxış edib. Məqalə başdan-ayağa ermənilərin maraqlarının müdafiəsinə köklənib. Məsələn, müəllif iddia edir ki, Türkiyə 44 günlük müharibəyə zamanı birbaşa hərbi baxımdan prosesə cəlb olunub. Az qalır desin ki, Azərbaycanın yerinə Türkiyə Ermənistanla vuruşub...

Karneqi Beynəlxalq Sülh Fondunda təhlilçi, Qafqaz üzrə mütəxəssis kimi tanınan Tomas de Vaal “foreignaffairs.com” saytında əhatəli bir məqalə ilə çıxış edib. "Putin’s Hidden Game in the South Caucasus. Azerbaijan’s Rise, Georgia’s Drift, and Russia’s Quest for a Gateway to Iran and the Middle East” (Putinin Cənubi Qafqazda gizli oyunu.

İran Prezidenti İbrahim Rəisinin ölümü Iranda hakimiyyət uğrunda mübarizəni yeni mərhələyə keçirdi. İbrahim Rəisi sadəcə prezident deyildi.

Qazaxın anklav olmayan 4 kəndinin (Bağanis Ayrım, Qızıl Hacılı, Aşağı Əskipara və Xeyrimli) Ermənistan tərəfindən Azərbaycana qaytarılması xeyli müddətdir ki, müzakirə olunur. Bu məsələ təkcə Azərbaycanda və Ermənistanda deyil, Cənubi Qafqazda marağı olan ölkələrin siyasi gündəmində də yer alıb. Aprelin 5-də Brüsseldə Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan, Avropa Komissiyasının sədri Ursula fon der Lyayen və ABŞ-ın Dövlət katibi Antoni Blinkenin birgə görüşündə də bu məsələnin müzakirə olunacağı gözlənilir. O da ehtimal edilir ki, Nikol Paşinyan həmin görüşdən sonra sözügedən 4 kəndi Azərbaycana təhvil verəcək...

Qazaxın anklav olmayan 4 kəndinin (Bağanis Ayrım, Qızıl Hacılı, Aşağı Əskipara və Xeyrimli) Ermənistan tərəfindən Azərbaycana qaytarılması xeyli müddətdir ki, müzakirə olunur. Bu məsələ təkcə Azərbaycanda və Ermənistanda deyil, Cənubi Qafqazda marağı olan ölkələrin siyasi gündəmində də yer alıb. Aprelin 5-də Brüsseldə Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan, Avropa Komissiyasının sədri Ursula fon der Lyayen və ABŞ-ın Dövlət katibi Antoni Blinkenin birgə görüşündə də bu məsələnin müzakirə olunacağı gözlənilir. O da ehtimal edilir ki, Nikol Paşinyan həmin görüşdən sonra sözügedən 4 kəndi Azərbaycana təhvil verəcək...

Azərbaycanın tanınmış hüquq müdafiəçisi Rüfət Səfərov belə bir status paylaşıb: ”Həmyerlimiz Rəna Abbasovanın Nyu York meri Erik Adamsın baş müşaviri təyin olunmasını, Nyu York meriyasının beynəlxalq əlaqələrinə rəhbərlik etməsini qürur hissilə paylaşmışdıq.

Erməni kimliyi, daha doğrusu, erməni millətçiliyi son 100 ildə Qarabağ və Ağrı dağı (Ararat dağı) kimi simvolların üzərində inşa edilib. Buna “Böyük Ermənistan” xülyası da demək olar. Yəni Azərbaycan Qarabağı, Türkiyə isə Ağrı dağı daxil olmaqla, ermənilərin Qərbi Ermənistan adlandırdığı əraziləri ermənilərə verməlidir. Azərbaycan Qarabağı ermənilərə ərməğan etmədi. Heç Türkiyə də Ağrı dağını ermənilərə bağışlayan deyil...

1980-ci illərin sonlarında Pakistan İslam Respublikasının 1988–1990 və 1993–1996-cı illərdə baş naziri olmuş böyük dövlət xadimi, ən yeni tarixdə müsəlman əhalisinin çoxluq təşkil etdiyi bir ölkədə ilk qadın hökumət başçısı olmuş Bənazir Bhutto Amerikanın islam adından çıxış edən terrorçulara verdiyi dəstəkdən narahatlığını Amerika prezident Corc Herbert Volker Buşa (ata Buş.1989-1993) belə çatdırmışdı: “Siz (yəni ABŞ) Frankenşteyn yaratmaqdasız”. Frankenşteyn nə anlamına gəlir?

Türkiyənin KAAN qırıcı uçağı “F-16 Block 70”, “Eurofighter Typhoon”, “Rafale” və hətta “F-35”dən xüsusən hava-hava döyüş qabiliyyətinə görə xeyli üstündür. Bu, təkcə Türkiyə müdafiə sənayesinin deyil, həm də Türkiyə diplomatiyasının zəfəridir.